Pielgrzymka Motocyklowa Polska-Watykan 2016

[jacek.rc]

Szaro buro i ponuro ,to trzeba powspominać .Jeżeli kogoś interesuje jak to było na wyjeździe w tym roku to zapraszam do poczytania o zobaczenia .Mam nadzieję ,że reszta uczestników też coś od siebie dorzuci .
Na początku był komp, w kompie post ,w poście info ,potem spotkanie i już wiedziałem że nic nie zabierze mi tej przygody i się stało. Już w drodze do Krakowa popieprzyłem drogi i rozminąłem się z Ziółkiem ,pierwsza przygoda zaliczona ,spotkaliśmy się na miejscu .

Większość uczestników przyjechała dzień prędzej ponieważ nazajutrz o świcie mieliśmy udać się na miejsce startu do Łagiewnik i w drogę .Po spotkaniu organizacyjnym poznałem jeszcze dwóch członków naszej grupy ,kol. Heniek z Konina i Krzychu z Kędzierzyna .Obaj nowi znajomi na motorach powyżej litra (nawet grubo) ,ale prędzej telefonicznie mówiłem im ,że jestem najsłabszym ogniwem ,ale twierdzili ,że nie mają z tym mieć problemu .
Rankiem w drodze na miejsce zbiórki

Po.oomszy

https://plus.google.com/102615178604999 ... o8x6KSRTn7
Jechaliśmy w asyście policji ,pozamykanymi natenczas ulicami Krakowa (chyba mieli też przy okazji sprawdzian przed ŚDM ) do Myślenic ,przyjechał nas też odprowadzić Przemek i jechał z nami aż na Słowację .

W tym miejscu czekamy w blokach startowych ,żeby już samodzielnie ruszyć w drogę ,dane w GPS wstukane więc...

Droga jak droga ,jeszcze nabuzowani adrenaliną w pięknym słoneczku dotarliśmy na słowacki camp jako pierwsi ,co bardzo mnie ucieszyło i już niczego wiecej nie musiałem udowadniać .Było OK ,spanie w domkach czteroosobowych

potem kolacyjka , ..tutu i nyny

Po drodze w markecie zaopatrzyliśmy się w małe conieco i dzionek kończył się bardzo pozytywnie

[Luca]

Fajnie się zaczyna.

[Jack]

Fajnie się zaczyna.

Tak:-) Czekam na dalszy ciąg

[Mist]

Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy, dobre na długie, ciemne i deszczowe jesienne wieczory

[jacor]

W drodze z Krakowa do Myślenic padło pierwsze BMW ks.Parszywki.Elektryka chyba było o tym w filmie.Drugie BMW się zepsuło na Słowacji "dyfer"padł w K 1600? szwagier(?) dowiózł następnego dnia rano i koleś kontynuował pielgrzymkę.

[jacek.rc]

Tak przeglądam zdjęcia i stwierdziłem ,że bardzo mało ich zrobiłem w pierwszych dniach ,może dla tego że cały czas się działo i nie było okazji wszędzie biegać z aparatem . Na odprawie "dowódców grup " tak to szumnie nazwali organizatorzy ,a nasz Krzycho po prostu ochrzcił mnie "sołtysem" .Pomimo to ,że nie pretendowałem do żadnego stanowiska tak jakoś wyszło .Może dla tego ,że jako pierwszy zgłosiłem indywidualne zgłoszenie ( bo oficjalnie na stronie stało,że dowódcy zgłaszają około 10-cio osobowe grupy ) i potem wszystkich samotnych dokoptowywali do mnie. Nic to ,jak piałem na odprawie wieczorem był przedstawiony program dnia następnego i rano (chyba o 7) mieliśmy mieć mszę w bazylice w Sastin Straże , potem śniadanie i wyjazd do Austrii (adres podany) ,tam obiado-kolacja i rozjazd na 4 miejsca noclegowe w/g rozdzielnika .Tak więc rankiem podjechaliśmy całą grupą pod katedrę .Jest to słowacki odpowiednik naszej Jasnej Góry ,ale widać przepaść kulturową ,dobrze czy źle nie mnie sądzić .

Później dowiedziałem się ,że przerażeni mieszkańcy wioski myśleli ,że nocne wilki przyjechały ograbić ich kościół na szczęście jechała za nami ichniejsza policja i rozwiała obawy ,ale jak wszedłem do środka ,to zrozumiałem czego się obawiali ,jednak grupa mogła robić wrażenie

Potem , już na kempie było śniadanko ,szykowanie kanapek na drogę i wyjazd .Droga jak droga ,jechaliśmy słowacką autostradą ,później już w Austrii ,GPS posłał nas bocznymi drogami ,wszystkie wioski z przepisową prędkością ,ale jak się okazało ci którzy jechali autostradą na Graz jechali cały czas w deszczu ,a my boczkiem i nawet dłuższy postój mieliśmy w słoneczku


No i niestety potem już w deszczu ,po drodze z próbą okiełznania automatycznego CPN-u ,ale szczęśliwie ,chociaż z małym błędem w nawi ( nie z naszej winy) ,nazwa miejscowości była zamieniona z nazwą ulicy ,ale wioski małe i blisko ,dojechaliśmy .

Ciepły obiadek już na nas czekał ,więc papu

i dowiedziałem się ,że odprawa będzie dopiero za dwie godziny (nie byłem szczęśliwy ),dowiedziałem się gdzie mamy przydział noclegowy i mówię grupie żeby tam jechała ,bo nie ma sensu żebyśmy wszyscy czekali ,a oni powiedzieli ,że poczekają ( było to dla mnie bardzo miłe ,ale ) jednak nalegałem żeby pojechali i pojechali .Czekając dowiedziałem się jak pięknie pękają ludziom zbyt dopasowane p-deszczówki i jak tymi pęknięciami woda jak rynną spływa do butów i wiele jeszcze innych przygód ,ale trzeba by to było wszystko spisywać ,bo zmęczenie i perspektywa drogi (około 50 km) w deszczu średnio poprawiała mi humor .Na szczęście było stosunkowo ciepło .Po odprawie w strugach deszczu ruszyłem na miejsce noclegowe .Po drodze wyprzedziłem oryginalny wóz cygański (jak na dzikim zachodzie) cygan w kapeluszu na koźle i nie wyglądał na odpustowego cudaka tylko na autentyka ,chciałem się zatrzymać i pstryknąć ,ale deszcz ,serpentyny ,wąsko ,odpuściłem .Jadąc miałem też cykora ,bo w moim Cruiserku jeździłem jeszcze na org. fajkach i jakoś dziwnie silnik zaczynał przerywać ,a tu góry ,lasy ,coraz ciemniej ,robiło się ... ciekawie .Udało się jednak dojechać szczęśliwie ,na miejscu postoju motocykli spotkałem Ziółka ,który mając deszcz za nic rozbił namiot i postanowił spać a dworze ,zyskał tym sobie duży szacun innych ,a nawet babka z TV Kraków robiła z nim wywiad w deszczu .

Ja walnąłem się pod dachem ,omówiliśmy plan dnia następnego i ... nyny ,ale jeszcze przedtem popatrzyłem jak w piekarniku suszyły się rękawiczki ,wypiłem ciepłą herbatkę ,i sprawdzenie ciuchów ,które były całkiem suche ,buty troszkę dopastowałem i już w pomruku chrapania innych włożyłem stopery i... .
https://plus.google.com/photos/10261517 ... 7213238129

[Jack]

Dobra lektura na jesienne wieczory

[ziolko36]

Jako że Jacek zaczął snuć opowieść to że ja też tam byłem "miód i wino ..." parę moich fotek i refleksji zamieszczam.
Etap pierwszy był na pełnej petardzie świadomość celu i drogi która czekała, dotarcie do Rzymu i udział w audiencji z papieżem Franciszkiem sprawiała iż człowiek by za jednym zamachem przejechał te 1500 km. Na początek parada z Krakowa do Myślenic pod eskortą policji była "próbą" przed tą rzymską jaka miała miejsce na ostatnim etapie naszej pielgrzymki. Później kierunek Słowacja gdzie z jednej strony podziwiałem Tarty by zjeżdżając z głównej drogi wjechać w malownicze wąwozy Malej Fatry. Im bardziej kilometry uciekały krajobraz się się zmieniał z górzystego w pagórkowaty, gdzieniegdzie pojawiały się winnice. Po dotarciu na miejsce Sastin Straze gdzie nocowaliśmy na kempingu wśród malowniczych jeziorek, mieliśmy czas na ogarnięcie siebie (byliśmy pierwsi więc łazienki wolne), motocykla oraz jedzenie i długie Polaków rozmowy..

Fotki z tego etapu
https://goo.gl/photos/JTaWcYGwr75iwytQA

[ziolko36]

Etap drugi rozpoczął się prologiem a mianowicie przejazdem z miejsca noclegowego do bazyliki w Sastin Straze. Uśpione słowackie miasteczko o świcie usłyszało ryk 120 maszyn wtaczających się powoli i dostojnie do jego centrum. Niektórzy mieszkańcy myśleli że "ruskie jadą" ale po kamizelkach z logiem ŚDM i rozmowach obawy znikły i z życzliwością życzyli szerokiej drogi. Później kierunek Austria aż pod granicę z Włochami. Zapowiadał się nudny odcinek -autostrady ale raz po raz GPS wpuszczał nas w lokalne drogi i urokliwe miasteczka z równo przystrzyżoną trawą i widokami na winnice i coraz bardziej skaliste alpy. Gdy pod koniec etapu wjeżdżaliśmy w alpejskie doliny zmierzając do St. Michel na posiłek liczyłem na cudowne alpejskie widoki a tu się rozpadało i zrobiło mgliście. Mokro z góry czy z dołu po kilku kilometrach nie robiło różnicy i tak człowiek był mokry a trzeba było uważać by z zakrętów nie wypaść i wytrzymałości błotnika od poprzedzającego motoru nie testować. Gdy dotarliśmy na posiłek dowiedzieliśmy się że na miejsce noclegowe mamy 60km -Klagenfurt. Więc z powrotem na motor i w totalnej ulewie do Klagenfurtu. W samym mieście pobłądzilśmy, a nawet jechaliśmy pod prąd i zakaz przez dworzec autobusowy. Nocleg był w szkole na sali gimnastycznej ja widząc że można rozbić namiot, zrezygnowałem z tego "klimatycznego" noclegu. Mimo padającego deszczu ledwo rozbiwszy namiot wzbudziłem ciekawość telewizji Kraków (jechała z nami) i wywiad i parę scenek typu "życie beduina na pustyni" odegrać.

Fotki:
https://goo.gl/photos/JTaWcYGwr75iwytQA

[jacek.rc]

Jest dobrze ,bo już myślałem ,że byłem tam sam .Z trzeciego dnia mam najmniej zdjęć ,może dla tego ,że nakręciłem dwa długie filmiki ,ale od początku. Wstaliśmy szybko ,nawet nie pamiętam o której ,wiem że jak byłem sprawdzić pogodę to zobaczyłem ,że Ziółkowy namiot stoi w wielkiej kałuży wody ,no i niestety padało . Kawka z rana smakuje najlepiej ,potem pakowanko i wyjazd do miejsca gdzie było planowane śniadanie ,oczywiście po,omszy .Już po kilku kilometrach przestało padać i jechaliśmy górskimi drogami obok tych alpejskich chmur ,które wyglądają tak jak wielkie bryły bitej śmietany ,albo waty cukrowej. Po śniadaniu jak zwykle szybciutko ,żeby wcisnąć się do kolejki poza kolejnością ,bo znowu mieliśmy czekać dłużej na swoją kolej .To była taka taktyka dzięki ,której adrenalinka sie troszkę dźwigała . Tak więc po starcie ,tankowanko ,jeszcze taniej wachy i w drogę przez nudne wystrzyżone i wymalowane austriackie piękne wioski ,nuda ale po chwili byliśmy już na autostradzie i w słoneczku .Pierwszy parking i rozbieranie ,suszenie i chowanie ciuchów ,bo już było czuć powiew południowego ciepełka.


Po kilkudziesięciu kilometrach i przygodzie ze zbieraniem z autostrady latającej karimaty ,dojechaliśmy do granicy A-I .Wiedząc jak fajna jest ta droga odpaliłem kamerkę ,a filmik wrzucę jak dorwę się gdzieś do porządnego neta .Droga od granicy włoskiej aż do Udine ,to dla mnie jedna z najpiękniejszych dróg we Włoszech .Może dla tego ,że pierwszy raz jechałem nią z Benem w pięknej pogodzie i był już ten komfort ,że oto dojechaliśmy .Jest ona dosyć długa ,trochę kręta ,prowadzi z górki ,są piękne widoczki ,mały ruch ,brak fotouprzykrzaczy ...po prostu bajka .Tam zdobywałem pierwsze szlify w treningu jazdy po włoskich drogach .Tam na serio można się wyjeździć .W zeszłym roku jak jechaliśmy grupą na Toskanię ,to mieliśmy pecha ,po pogoda była ,a teraz

Za Udine zaczyna się rolnicza Emilia-romania ze swoim płaskim terenem gdzie już tak poszaleć nie można ,ale chłopaki ( ci na ponad litrach) nie potrafili się pogodzić z tym ,że tylko 30 przekraczamy dozwoloną i nie wszystkie TIR-y wyprzedzamy i...poszli przodem .Na najbliższym rondzie było Wenecja w prawo ,to chyba tam pojechali ,nam Hołek mówił na drugim zjeździe i tak się rozłączyliśmy .Między innymi zawsze truję ,że na takiej wyprawie GPS to podstawa (nawet przed czasoumilaczami ).Znaleźli się przyjechali dwie godziny później ,troszkę ... . Nocleg w Mestre był w placówce salezjańskiej ,była możliwość spania na sali gim. ,lup pod namiotem ,a że u siebie najlepiej

Jony z Marysią pojechali zwiedzać Wenecję ,a reszta miała zajęcia w podgrupach


dosuszanie betów i przygotowywanie planu na kolejny dzień ,który nazwałem "rzeź niewiniątek" ,jakoś tak mi się skojarzyło ,bo upał był tęgi ,ponad 500 km nie autostradami ,a wyjazd ze wzgl org. nie z samego rana ,ale nie uprzedzajmy faktów .