Pielgrzymka Motocyklowa Polska-Watykan 2016

[johny]

Świetnie Ci idzie,tak się wczuwam w to opowiadanie że wspominam i przeżywam ponownie tą super wyprawę .Czekam na więcej.

[dziadek zbyszek]

Jest dobrze ,bo już myślałem ,że byłem tam sam

Jacku fajna fotorelacja
Ziółkowa również
Piszcie oszczędnie, żeby było dłużej

[Luca]

Piszcie oszczędnie, żeby było dłużej

Chyba obficiej, wtedy będzie dłużej
Oszczędnie to będzie: byłem, widziałem, było fajnie i już po relacji

[dziadek zbyszek]

Piszcie oszczędnie, żeby było dłużej

Chyba obficiej, wtedy będzie dłużej
Oszczędnie to będzie: byłem, widziałem, było fajnie i już po relacji

No dobrze, obficie ale z jednego dnia
i dużo zdjęć

[jacek.rc]

No i zaczął się dzień ,który jak się miało okazać, był dłuższy niż standardowe 24h .

Na wyjazdach przeważnie jestem kak nakręcony ,że budzę się dosyć wcześnie .Potem ,jak co dzień pakowanko obozu i mała taka "nasza" odprawa . Aha ,dzień prędzej przyszedł do nas Jacor z pytaniem czy może jechać z naszą grupą ,liczyłem na to że przyłączy się prędzej . Do tej pory jechał z grupą (bodajże) "Junaki" ,ciekawe bo na Junaku jechał tylko on .Z tego co mówił grupa OK ,tylko lubili jazdę autostradami i Jacek zaczął się obawiać jak długo jeszcze jego silnik te 130 + wytrzyma .Tak więc było nas sześć motocykli ,zaproponowałem żeby podzielić się na trzy grupki ,bo na tak długim dystansie możemy się rozjechać .Brałem pod uwagę ,to że litrowcy ,po kilkuset kilometrach robili się nerwowi -jedna grupa ,Johny jechał z żoną ,a Ziółko też japonią - druga ,a dwa Jacki - trzecia .Uf ,po odprawie ,plan (podobno) wszystkim pasował więc jak co dzień ,poszliśmy wymodlić jak najmniejsze straty .

Wtedy jeszcze nie wiedziałem ,że będę jednym z niewiniątek dorżniętych .Potem śniadanko

i czekanie na swoją kolejkę do wyjazdu ,oczywiście troszkę się przeciskając ,nie nasza wina ,że niektórzy mają rułę .Do pierwszego ,chociaż nie ,bo pierwsze tankowania były na tych ichniejszych bezobsługówkach ,drugie ,po około 200 kilometrach i jechaliśmy cały czas grupą .Na postoju ,kawusia gadu gadu i w drogę ,po chwili zorientowałem się ,że nie mam rękawiczek .To już jest chyba taka włoska tradycja ,bo zawsze gdzieś je posieję .W zeszłym roku Da-Jan powiedział że sprawi mi takie na sznureczku ( obiecanki ) .Nic powiedziałem żeby jechali ,ja się wrócę ,no i znalazłem leżała na poboczu wpierw jedna ,dalej druga .I dalej gonić grupę ,co ci którzy jeździli po Włoszech wiedzą ,ze nie jest taką prostą sprawą nawet dla takiego ...wariota ,bezpieczeństwo przede wszystkim .Tak serio ,to chińczyki ,ze wzgl na niską masę są tam bezkonkurencyjne , prawie ,bo tylko mocy brak .Najpierw dojechałem do japońskiej dwójki ,która włączała się właśni do ruchu .Dopiero później miałem się dowiedziec ,że Ziółkowy motong już wtedy miał jakieś muki .Tak szczerze mówiąc jakoś nigdy, do tamtej pory, nie brałem pod uwagę faktu ,że może się motocykl zepsuć ,chyba takie coś wyparłem ze świadomości .Chwilę później dojechałem do reszty .Jadąc około 80 ,czekałem kiedy tyły dojadą ,ale ruch był coraz większy ,TIR za TIR-em ,litrowcy już po chwili stwierdzili ,że się nie będą wlec i .Z Jacorem zrobiliśmy jeszcze kilkadziesiąt km i małą przerwę

Tam wysłałem do Ziółka eska ,który doszedł do niego na drugi dzień jak siedział obok mnie na placu św.Piotra .
Dobra dalej będzie później ,bo znowu mnie wyloguje .

[jacor]

Pod Wenecją zostało BMW.Zdaje się że nie mógł odpalić.A 'Junaki' pojechały autostradą a zapłacili za nią coś 130 euro?Co niektórych to zniechęciło do autostrad.

[jacek.rc]

To tego nie słyszałem ,ale teraz już wiem dlaczego ludzie ,którym powiedziałem ,że można do Rzymu dojechać drogami niższych (bezpłatnych) kategorii tak mi na miejscu dziękowali , mieli za co .

[jacek.rc]

Przekręcić kluczyk i jedziemy dalej . Droga prowadzi przez środkową Toskanię ,i Lacjo widoki zajefajne

zielone góry , wioski i miasteczka wzniesione z kamienia .Niestety podczas ostatnich trzęsień ziemi ,to co nas urzeka pięknem i prostotą stylu właśnie przez prostotę w budowie rozsypywało się jak domki z kart .Jak jechałem przez te tereny z Benem ,to wybieraliśmy drogi bardziej lokalne i tam serio nie widać bogactwa ,ci ludzie mieszkają (chyba) w tych domkach od pokoleń ,metraż powala małością ,a teraz wielu straciło nawet to trochę .Jedno czego Włochy nie stracą ,to te widoki i klimat (na pewno mogę być nieobiektywny ,bo jestem w nim )

W tak klimatycznych warunkach pędziliśmy z Jacorem ,co jakiś czas przerwa na popas i kawkę (amerikano )

Po drodze ,to mijaliśmy "Naszych" ,

to nasi nas mijali.

Przygodo trwaj i ona trwała pomimo ,że wyglądało na koniec ,tutaj wjeżdżamy na obwodnicę (ring) Rzymu ,to co sie tam działo na wszystkich pasach z prędkościami około sety ,slalomy ,zajeżdżania ,nawet mnie to przerastało
Reszta zdjęć
https://plus.google.com/102615178604999 ... Rbw6aM9FPy

Hołek miał włączoną wersję "zobacz więcej" i najpierw zaprowadził nas gdzie indziej ,ale po zasięgnieciu języka ,dojechaliśmy na miejsce część już tam była ,co raz dojeżdżali nowi się działo
Miejsce kapitalne ,na obrzeżach Rzymu ,potężna powierzchnia ,potem dowiedzieliśmy się ,że przy okazji odwiedzin Rzymu (kiedykolwiek) ,można się tam zatrzymać .Na każdą grupę przypadał pokój ,to u nas poszedł w posiadanie małżeństwa ,a reszta na łąkę ,chwilowo zamienioną na pole namiotowe .

Trwały przygotowania do kolacji

,gdy dojechał Johny i powiedział ,że Ziółko stoi około 100 km od Rzymu z padniętym silnikiem .No i się zaczęło ,musiałem zorganizować akcję ratunkową ,tutaj organizatorzy mnie nie zawiedli i pomimo to ,że w planach wieczoru było jakieś sympozjum i "nasi" grali mecz (na euro).

Motor spierdzielił się w tak pechowym miejscu ,że na podany przez Ziółka adres GPS napisał droga przebiega przez wiele miejscowości ,nic to jedziemy

po ponad godzinie na horyzoncie zamajaczyła zjawa
[img]https://lh3.googleusercontent.com/gPpFoyRB9voFQ81e-fK6TjJwFIlios-Dard9zkHpwfihPECZwVO1-uC_1qV1LHbwtvFiqr_iiA=w1366-h768-rw-no
[/img]
Był uratowany

z powrotem dotarliśmy jakoś koło drugiej

Byłem ,liśmy tak padnięci ,że masakra ,za dużo wszystkiego ,chociaż lubię wyzwania .Wyjazd kolumną do Rzymu miał być jakoś przed szóstą ,bo policja stwierdziła ,że później nie dadzą rady zamknąć ruchu w mieście (wiecznym ).Pokazałem Ziołowi gdzie jesteśmy rozbici i poszedłem resztką sił pod prysznic , gdzie z zadowoleniem zauważyłem ,że łazienki są w otwartych pokojach i były tam koja ,niepościelone ,ale to był pikuś ,padłem na jedno i... za dwie godzinki obudził mnie pierwszy klient ze stolcem ,ale to już był ten czas .Nie bardzo wiedziałem gdzie jestem i co robię .
Reszta zdjęć https://plus.google.com/102615178604999 ... Rbw6aM9FPy

[Jack]

Fajne klimaty Na ostatnich Ziółko żegna się z motocyklem, pewnie nie było łatwo.

[ziolko36]

Po deszczowej nocy nastał deszczowy ranek, otworzyłem namiot i poczułem się jak Robinson Crusoe na swojej wyspie. Wszędzie woda tylko plaży i palm brak. Po spakowaniu namiotu i resztek suchych ciuchów wraz z ekipą ruszyliśmy z Klagenfurtu do Kottmannsdorf na mszę św i śniadanie. W czasie drogi przestało padać a tylko mżyło więc trochę góry się odsłoniły tworząc wraz z nisko zawieszonymi chmurami urokliwe widoki. Z Kottmansdorf zgodnie z tradycją wepchaliśmy się do kolejki startowej i, zmierzaliśmy do mety kolejnego etapu czyli Wenecji. Na początku jeszcze przejazd przez austriackie wioski by po dojechać do autostrady na której postój na ściągnięcie przeciwdeszczówek i db kilerów w jednej z maszyn. Gdy spokojnie zmierzaliśmy do granicy, moja karimata postanowiła zwiać z mojego motoru, niestety jej plan się nie powiódł bo koledzy którzy jechali za mną na swych litrowych sprzętach dogonili,i złapali uciekiniera.
Następnie przejazd przez Dolomity był czymś pięknym bo słoneczko odsłoniło majestat gór, do tego szeroka i pełna zakrętów droga co chwilę mijani motocykliści i powiew ciepła. W miarę zbliżania się do Wenecji, teren z górzystego stawał się płaski i przed sobą mieliśmy pola winnic a za plecami Dolomity, do tego zaczeło coś pachnieć początkowo myślałem że to ja i bagaż zaczynamy "schnąć" ale okazało się na szczęście że to okoliczna rośliność - kwiaty o inntensywnym słodkomdłym zapachu, a mijane wioski i miasteczka z kamienną zabudową pomalowanych w jaskrawe kolory dopełniały całości. Dojeżdżając do końca etapu można było zobaczyć zarysy zabytkowej części Wenecji i powiew bryzy morskiej. Na miejscu część ekipy pojechała zwiedzać zabytki my z Jackiem rozłożyliśmy nasze graty do suszenia (wyglądało jak w obozie dla uchodźców) a siebie wystawiliśmy do południowego słoneczka które już przygrzewało jakieś 27 stopni.
Link
https://goo.gl/photos/JTaWcYGwr75iwytQA